home sweet home

Hallo allemaal,

Wij zijn weer helemaal thuis! We hebben een goede, lange en vermoeidende reis gehad met een warm onthaal op schiphol, waarvoor nogmaals onze dank. Inmiddels zitten we weer helemaal in ons normale ritme, is de jetlag voorbij en wacht ons maandag de harde werkelijkheid weer! Werken. Langs deze weg willen we jullie alle hartelijk danken voor de warme reacties en de interesse in ons en onze reis. Het was erg leuk om onze verhalen te maken en alle reacties te lezen op onze avonturen. Ook vonden we de ontvangen kaartjes erg leuk en was het een warm welkom weer eenmaal in ons huisje! Dus heel hartelijk dank en dit zal het laatste bericht op de site zijn!

heel veel groerten en alvast een goede zomer gewenst, voor ons gevoelsmatig onze tweede zomer. Al mag het dan wel eens beginnen want dit is veel te koud en veel te weinig zon.

Peter en Marieke

Aan al het goede komt een eind..........

Hallo allemaal,

Na een paar goede dagen Cook, niet het weer van de plaatjes (dat heeft zich maar een dag aan ons laten zien), zijn wij helaas begonnen aan onze terugreis waarmee er dus ook een einde is gekomen aan ons lange avontuur. Cook was erg relaxend en we hebben er dan op wat partijtjes tennis na een ontspannen tijd van gemaakt, leuke mensen leren kennen, een beetje zwemmen, een beetje snorkelen een beetje op het strand hangen, lekker lezen en niet te vergeten natuurlijk heerlijk eten en drinken... Echt veel hebben we dus niet van Cook gezien, nu viel er niet heel veel te zien, maar echt zin hadden we daar ook niet in, we hebben veel gereisd in NZ en een paar dagen niets doen was erg welkom! Nu is de werkelijke wereld weer op ons aan het wachten ( najaa.... dat is natuurlijk maar afwachten) en zitten we na de eerste lange vlucht te wachten in LA op onze tweede lange vlucht naar London. Aankomen op LA is in vergelijking met alle andere luchthavens een drama. (Peter is wat gewend en vind ntuurlijk dat ik me aanstel, maar mocht je ooit naar LA gaan, oordeel zelf en deel je verhalen) Voor nu nog een fijne zondag, maar volgens mij duurt die nog maar 10 minuten, dus een goede maandag dan maar.

En oja, ondanks dat de dag bijna voorbij is, hier is het nog 10 voor 3 s'middags. Noor van harte gefeliciteerd met je verjaardag,en moeders, fijne moederdag!

Groet Peter en Marieke

Nieuw Zeeland 3

En het mooie weer heeft ons nog niet in de steek gelaten want na onze mooie wandeling door het NP was Taupo de plaats van bestemming. Deze mooie stad aan het grootste natuurlijke meer van NZ staat er bekend om DE stad van de skydive te zijn,.....en dat moeten we natuurlijk meegemaakt hebben. Dus met bijna geen wolkje aan de lucht hebben we ons op 5 km / 15000 feet hoogte uit een vliegtuig laten werpen en zijn we 1 MINUUT lang in een vrijeval naar beneden gevallen met 200 km per uur. Het was een ongeloofelijke ervaring waarbij de adrenaline door je oren naar buiten suist, wat was dat verschrikkelijk gaaf zeg! Taupo heeft nog meer te bieden en we hebben hier dan ook van alle geothermische activiteiten genoten, de watervallen gezien en langzaam onze weg naar de oostkust gevonden. Helaas heeft het weer ons hier een paar dagen in de steek gelaten, dus hebben we veel gereden en tussen de buien door buiten genoten van de schoonheid van dit land en tijdens de buien van binnenuit de bus. Na de oostkust zijn we in het noorden aangekomen en hebben we Rotorua aangedaan waar we nog meer geothermische wonderen der natuur hebben bewondert en de maori cultuur nog verder ingedoken zijn! Ook weer zo'n stad waar je nog dagen kan doorbrengen als je die tijd zou hebben. Vanuit Rotorua hebben we ons langzaam richting Auckland begeven; via Coromandel, eerst Auckland voorbij het Northland in. Northland is te groot om in 3 dagen te ondekken, We zijn ongeveer halverwege gekomen. Daar hebben we Whangarei, de Whangarei Heads, Tutakaka en de poor knights bekeken. Vanuit daar naar Auckland voor de laatste 2 dagen. Auckland is het grootste stedelijke gebied van NZ, ongeveer een derde van de bevolking leeft in deze omgeving. Allemaal echter wel aangenaam dicht bij zee en strand. Morgen gaan we onze spullen weer pakken en zullen we de bus weer in moeten leveren.

Op weg naar het volgende (en laaste) avontuur: De Cook eilanden, daar later meer over.

van Zuidereiland naar Noordereiland

Kia Ora - hoi hoi

Na het natte westen zijn we in het zonnige droge noorden van het zuidereiland angekomen. Gelukkig hebben we de tijd om hier rustiger aan te doen, dus wat activiteiten buiten de bus na een lange dag rijden was welkom. We zijn begonnen in Nelson, een niet zo'n hele druke stad, wel een paar mooie plekjes en super weer. Dezelfde dag doorgereden naar Marahau vanwaar we de volgende dag een stukje van de Abel Tasman coastwalk zullen gaan wandellen, dus eerst nog lekker genieten in de zon op de camping. De wandeling door Tasman is erg mooi met wederom weer prachtig weer. Aan het einde van de dag vast een stuk richting Picton rijden zodat we de volgende dag optimaal kunnen benutten. We hebben besloten te gaan Whale watchen. Niet gewoon met een schip maar met een Chesna 172 een klein vliegtuigje. Een hele mooie vlucht, maar helaas geen Sperm Whale gespot (sorry, zo heten de arme beesten echt) een dag later weer terug in Picton gaan we zee kayakken, met z'n tween in een kayak om vervolgens een gedeelte van de Queen Charlotte walkway per mountianbike af te leggen. Weer een heerlijke vermoeiende dag vol natuur. En dan is het na 3 weken toch echt tijd om het zuidereiland gedag te zeggen en de ferrie naar het Noorder eiland te pakken!

Wellington is de plek van aankomst en daar hebben we een klein gedeelte van de stad bekeken en het Te Papa museum bezocht. 'Het museum van NZ' en ondertussen een nationaal symbool, waar een hoop Maori cultuur en europese invloeden te zien zijn. Nu wordt het pas echt beslissen wat we waar willen zien, want we hebben nog maar twee weken. Dus flinke stukken rijden afgewisseld met natuur en natuurlijk Maori cultuur. Vandaag hebben we een wandeling door het 1e ontstane Nationale park van NZ gemaakt. Dit is de 4e van de wereld en behoort ondertussen tot het World Heritage site; Tongariro NP. Wandelen op vlaktes omringd met 3 vulkanen! En prachtig weer, wat wil je nog meer!

Tot het volgende avontuur

Nieuw Zeeland zuidereiland tot zover

De natuur is hier prachtig, de mensen erg vriendelijke en behulpzaam.
Alle voorzieningen zijn zoals we deze thuis gewend zijn, daar staat echter wel tegenover dat alle prijzen dat ook zijn!

We hebben al veel gezien en gedaan. Hieronder geen dag tot dag verslag maar een overzicht van de hoogtepunten (volgens ons). De opsomming is chronologisch en geven globaal onze reisroute aan. De foto's onderbouwen het geheel!

? Zwemmen met dolfeinen in Akaroa;
? De langste gletser van het zuiderlijk halfrond aan de voet van Mount Cook;
? Met de boot, tussen de ijsbergen door naar de gletser;
? Een zeeleeuw op het strand (Otago Peninsula);
? Albatrossen (+ jongen) vanuit het observatiecentrum;
? 1,5 uur tevergeefs wachten op de pinquins die aan land hadden moeten komen (dus ook geen foto,s);
? Via de southern scenic route zuidwaarst;
? Heel veel zeehonden bij Nuggit point;
? Toch nog een pinquin gespot bij Curio bay (+ hele oude versteende bomen);
? Vroege nachtvorst in Tuatapere;
? De eerste 6 km van de Keppler track gelopen in Te Anau;
? Een boottrip door de Milford sound;
? 4W drive door de Skippers Canyon, incl museum en goudzoeken (en gevonden!);
? Een wandeling over de Franz Josef gletser;
? Shantytown, een oud goudstadje uit 1860
? Pancake-rocks en blowholes in Punakaiki (helaas geen pannenkoeken restaurant hier)
? Zeehonden kijken bij Cape Foulwind

We vragen ons regelmatig af of we niet te langzaam gaan zodat we geen tijd meer overhouden om het Noordereiland te verkennen. Of veel te snel zodat we tijd over hebben als we bij Aukland in de buurt komen. Een ding staat vast: we laten nog heel veel leuke en interesante plaatsen en wandelingen links liggen omdat we nu eenmaal niet alles kunnen in de toch relatief korte tijd die we hier maar hebben. Als we willlen kunnen we hier hier veel meer tijd doorbrengen.

Groeten uit Nieuw Zeeland.

P.s. Over een maand zijn we alweer thuis; Time flys when you have fun.

Bali Indonesie

Als je net van Sulaweis af komt dan is Bali het walhalla voor de tourist. Bali staat in het teken van het tourisme. Die zie je hier dan ook in grote aantallen, zo anders als op Sulawesi. Nadat we op de luchthaven van Denpassar zijn aangekomen zijn we meteen door gereisd naar Ubud, het culturele centrum van Bali volgens de lonley planet; wat je hier echt niet mag missen zijn de perfomances, (7 shows per dag, 7 dagen per week) Daarnaast staat Ubud bekend om zijn vele kunst en dus zijn vele souveniersshops. (8, 9 wegen met alleen maar souveniershops, eendaarvan beslaat 5 km) Veel sieraden, houtwerk en schilderijen, overal om je heen, naast de vele 'officiele' tourists inormations. Wij zijn na een heerlijk nachtrust in onze prachtige hotel net iets buiten Ubud centrum, begonnen met het verkennen van Ubud centrum op zoek naat wat leuke souveniers en een bezoek aan Monkey forest. Een mooi park midden in de stad met heel erg veel brutale apen die de bananen uit je hand komen halen en als je niet uitkijkt uit je tas komen stelen. Leuk om te zien. De volgende dag hebben we een tour door Ubud omgeving gedaan om weat meer van Bali te zien. We hebben het oosten van het eiland gezien en onder andere een bezoek gebracht aan de Besaki tempel (de grootste en belangrijkste tempel van Bali), de bat cave tempel en het oude court Yard van KlungKlung. Een lange dag waarin we wat van de cultuur en gebruiken hebben mogen ontdekken. De volgende ochtend hebben we een wandeling door de rijstvelden van de directe omgeving van Ubud gemaakt, erg mooie uitzichten, prachtige velden vol met rijst; bijna klaar om te oogsten of pas net geplant. Dit is erg leuk wandelen, maar wel verschrikkelijk warm dus drie uur is genoeg. De rest van de dag hebben we heerlijk gezwommen, geluierd, van al het verse fruit genoten en onze vocht levels op peil gebracht, erg belangrijk met dit warme weer. Dag 4 in Ubud hebben we besteed met een eco fietstour waar je je heerlijk al fietsend door de achterstraten door Bali begeefd. (Dat wil zeggen, je stapt op je mountainbike, trapt drie keer rond en laat je uitrollen naar beneden)
We zijn de dag begonnen met een heerlijk ontbijt op de berg aan de voet van mount Agus met uitzicht op de vulkaan en het krater meer. Daarna hebben we een spice en cofee garden bezocht, waar we heerlijk koffie en thee hebben geproefd en vervolgens op de fiets gestapt. Omdat voornamelijk down hill in dit warme weer, toch best nog vermoeiend kan zijn, hebben we overal heerlijk de tijd genomen, en het lokale leven en de cultuur en gebruiken van de Balinesen kunnen zien. De Balinesen zijn voornamelijk hindoes; maar de gebruiken zijn deels toch weer anders als dat we bij de Hindoes in Nepal gezien hebben en zoals ik me herinner van Sri Lanka. We hebben een heerlijke dag gehad met aan het einde van de dag een drop off in Sanur, waar we de laatste twee en een halve dag van onze reis door Azie hebben doorgebracht. De eerste dag begon met de welbekende Bali belly, niets aan te doen, maar ook niets kunnen doen! gelukkig hebben we dag twee zonder al te veel problemen kunnen doorbrengen en hebben we ons een uitgebreid bezoek aan een spa cadeau gedaan! Dag drie bestond uit eigenlijk niets anders dan inpakken en klaar maken voor een reis van anderhalve dag naar New Zealand. Tot ziens Azie!

Inmidddels aangekomen in Christchurch, in het bezit van onze Campervan genaamd Vulcan gaan we nu nieuw zeeland verkennen. Hierover later meer.

Fijne paasdagen allemaal

Peter en Marieke

Sulawesi - Indonesie

Weer een nieuw reisverhaal

Sulawesi Indonesie.

Vanaf het warme Malasie via het warmere Singapore door naar het nog warmere Sulawesi Indonesie. Wat een anders en wederom weer mooi land met erg vriendelijke mensen. Het is hier laagseizoen, dat betekent weing toerisme, in vergelijking met Maleisie zie je hier dan inderdaad ook weinig blanken mensen op straat. We beginnen in Manado op het Noorderlijke deel van Sulawesi. Verrassend genoeg worden we hier door veel oudere mensen aangesproken in bijna perfect Nederlands, eigenlijk niet heel verrassend gezien de nog niet eens zo lang geleden bezetting, maar je verwacht het toch niet helemaal. Manado heeft niet heel veel te bieden aan bezichtingen, maar het is altijd leuk om door de stad te dwalen en de hoogtepunten die er zijn mee te nemen, zoals de door sommige locals genoemd “superman” jezus. Ondertussen heeft Peter toch wel erg veel last van zijn schouder/ nekspieren gekregen en de zachtaardige aanpak van mij werkt niet echt meer, dus tijd voor het echtte werk: een traditionele/ reflex massage met een vleugje energiebanen erdoorheen, doet wonderen. (lees, legt je eerst lam om vervolgens een dag later weer wat leven in jezelf terug te vinden) Dus met een hernieuwde Peter de volgende dag verder het binnenland van Noord Sulawesi in getrokken en kennis gemaakt met de Minahassa cultuur gemakt. We hebben een mooie wandeling naar een nog actiefe vulkaan gemaakt en ik de oude vetrouwde geuren van het zwavel (indringende rotte eieren lucht) vanuit Ijsland weer heb mogen herkennen. Later die middag naar een plaatselijke waterval geweest waar de atractie was: WIJ; bule; de witte. Op zondag is het hier erg druk met zwemmende mensen voornamelijk kinderen, die willen heel graag hun engels oefenen en met je op de foto. Als je eenmaal ja zegt, dan ben je nog wel even zoet. Ook erg interresant hier is de plaatselijke markt, waar je de vleermuizen die je de vorige avond in het resort om je oren hebt zien vliegen, gerookt zonder vleugels op de slagersbank ziet liggen naast de python en ja inderdaad naast de hond. Schijnt alle drie erg lekker te zijn, ik houd het maar bij vis en kip en af en toe rund.

In een dagtour hebben we verder nog wat andere hoogtepunten van Minahassa gezien; een andere diepe krater, hotspot waar ze van zeggen als je hier even in gaat liggen worden alle huidaandoeningen genezen (Tes!!). Wat mooie meren in de buurt en een pottenbakerij.

We eten veel lokale fruiten hier, waaronder Nangka (jack fruit) lekker, maar pas op erg plakkerig, Rambutan, lekker lijkt op lychee, maar veel sappiger en iets zoeter. Durian, valt iets tegen. En nog veel meer waar ik de naam alweer van vergeten ben. Ook hier mag een jungle walk in Tangkoko-Batuangas Dua Saudara Nature reserve natuurlijk niet ontbreken, echter deze is iest warmer en ietsje pietsje meer vochtiger dan in Maleisie. Een aanslag op mijn lijf en longen, maar we hebben dan toch het kleinste primaat van de wereld gezien; tarsier en een cuscus, die lijkt op de koala. Verder de zwartgezicht apen (black Macaques) en vele vele insecten.

In Noord Sulawesi ligt een van de mooiste duikeilanden (pulau Bunaken) ter wereld waar je ook prachtig kunt snorkelen, dus dat hebben we natuurlijk even met onze eigen ogen willen zien en inderdaad een prachtig gekleurd koraal rif met vele honderden soorten vis, waar je tussendoor zwemt, onder je boven je links van je etc. Helaas allebei bijhoorlijk verbrand dus op bali wordt het snorkelen met t' shirt aan!

De volgende dagen hebben we in Tana Toraja doorgebracht; een gebied in het noorden van zuid Sulawesi. Waar de tradities, geloven, overtuigingen en bijgeloven van alle dag zijn. Hier hebben we heel wat indrukken opgedaan, die nog even zullen blijven hangen. Zo bestaan hier de tradities van begravenissen waar ceremonies en gebuiken verspreid over meerdere dagen in gaan zitten. Wij hebben dag twee van zo'n ceremonie meegmaakt. De dag van het buffalo offeren/slachten. De Toraja mensen geloven in een heel sterk beter leven na de dood. De geest van de overelevende gaat naar het hiernamaals, meeliftend op de buffalo. Hoe hoger iemand in aanzien staat, hoe meer buffalos er geofferd moeten worden. Dat gebeurt op dag twee. Zie foto (waarschuwwing, niet zo'n prettig gezicht). Dag één bestaat uit de overledenen de laatste eer komen brengen. Honderden mensen komen naar het dorp begroeten daar het dorpshoofd en familie en brengen vele giften, varkens, buffalows, rice wine, sigaretten etc etc

Verder hebben we enkele van de vele grot graven bezocht met hun tau tau ( houten popetjes die excact op de overledenen lijken en die de ziel van de overledenen bezitten) boven in de rots geplaats. Als er iemand dood gaat, dan wordt deze persoon in de ogen van de Toraja mensen ziek. Pas als de bijzetting in het gaf en de plaatsing van de tau tau een feit is, zijn deze mensen echt overleden. Van “ziek” zijn tot dood gaan is afhankelijk van de vermogens van de familie. In het geval van een arme familie, kan dat dus soms wel jaren duren. Hoe hoger de de persoon in kwestie in aanzicht, hoe hoger in de grot hij/ zij begraven ligt, dichter bij het hiernamaals. Uiteraard zijn de kosten en het aantal te offeren buffalo's daar ook hoger voor. We hebben lange natte dagen gehad in het Toraja gebied, met een (inmiddels voor ons doen) zeer luxe hotel!

Na vier lange dagen Tana Toraja op naar Makassar, en even genieten van de rust en het niets hoeven, dus tijd om te lezen, schrijven, dutje te doen etc. Hier hebben we Fort Rotterdam bezocht, de duidelijkst zichtbare invloeden van de Nederlanders in de koloniale tijd. Verder staat hier het monument van Mandala, die de bevrijdig van papua symboliseert. Morgen vliegen we door naar Bali, waar we ons eerst eens gaan orienteren in Ubud.

groetjes en tot later

Peter en Marieke

via Tamah Negara en de Perhentian Island, terug in Singapore

Hoi Allemaal,

Dit keer vanuit de Burger King ergens in weer een mega groot shopingmall in Singapore een nieuw verhaal. We zijn vanacht met de bus vanuit Jerteh ergens aan de Oostkust van Maleisie naar Singapore gekomen en hebben wel eens betere nachten gehad. Dat geld overigens niet voor de nachtrust op de eilanden. eerst een bijenplaag en daarna verbranden ruggetjes ondanks factor 50!

Maar we zullen bij het begin beginnen.

Na de laatste dag wandelen in cameron highlands en het gelukkige nieuws dat ik opnieuw tante ben geworden van een gezonde meid Tinke, zijn we inderdaad doorgereisd naar Tamah Negara, waar we een heerlijke dag door de jungle gewandeld hebben en over de rivier gecrosd hebben. Tes, je tijger zijn we niet tegen gekomen, wel een redelijk groot hert gespot, enorme lizards, vliegende kevers, die een akelig hoog zoemend geluid maken gezien. helaas gezien de tijd en de plannen maar een dag kunnen blijven.

Daarna de jungle trein genomen en een hele lange res dag gemaakt om de volgende dag in korte tijd de oversteek naar het prachtige witte strand long beach op perhentian kecil te kunnen maken. Onderweg in de trein zie je toch weer hele andere stukken maleisie, als langs de weg.

Perhertian Kecil, was warm 36+, maar rustiek en relaxd. Zon, zee strand, eten en snorkelen en dat de hele dag, wat wil een mens nog meer. Het slapen was iets minder confortabel, maar dat hoorde wel weer helemaal bij dit eiland.

Morgen eindigt onze reis in Maleisie/ singapore en gaan we Sulawesi ontdekken! Op naar het volgende avontuur.

groeten Peter en Marieke

Oja, we hebben ook weer wat nieuwe foto's toegevoegd!